Life is Strange [PS4, XBOXONE, PS3, XBOX360, PC, Android, iOS, MacOS, Linux]

Czasami, ale rzadko zdarza mi się, że grając w dany tytuł wczuwam się w atmosferę i opowiadaną historię tak bardzo, że zapominam o wszystkim co dzieje się dookoła. Tak było właśnie przy pierwszym ogrywaniu Life is Strange a nawet miałam chwile zapomnienia, że to tylko gra. Wiem to brzmi dość dziwnie i nawet trochę nieprawdopodobnie, ale uwierzcie mi, że Life is Strange to jedna z najbardziej emocjonujących i wzruszających gier przygodowych jakie kiedykolwiek grałam a mam już za sobą naprawdę setki tytułów. Swoją recenzję opieram na wersji na PC i PS3.

Fabuła:

W miasteczku Arcadia Bay od kilku lat mieszka młoda studentka Max Caulfield. Dziewczyna uczy się w akademii Blackwell, wyższej szkole dla przyszłych fotografów. Pewnego dnia Max odkrywa w sobie zdolności manipulowania czasem co więcej naszą bohaterkę nękają przerażające wizje przedstawiające ogromne tornado na obrzeżach miasta. Na swojej drodze Max spotyka swoją dawną przyjaciółkę Chloe Frazer i razem próbują odkryć tajemnicę zaginięcia innej uczennicy akademii - Rachel Amber.

Rozgrywka:

Chociaż w Life is Strange najważniejsza fabuła, to ciekawym elementem jest, że to gracz ma ogromny wpływ na nią. Cała mechanika polega na podejmowaniu decyzji i dokonywania wyborów, które mogą mieć w dalszej części przygody swoje konsekwencje. Dzięki umiejętności Max mamy możliwość cofnąć czas i wypróbować innego wariantu wyboru. W grze jest swobodne poruszanie się oraz co mi się podoba - elementy skradania się. Ciekawym dodatkiem jest dodana interakcja z postaciami nie mającymi wpływ na historię. Można by pomyśleć, że Life is Strange to gra oparta tylko na dialogach i rzeczywiście tak jest, ale Max wykonuje też kilka czynności np. zbieramy butelki dla Chloe, robimy zdjęcia i szukamy wskazówki, które pomogą odkryć gdzie jest zaginiona Rachel Amber.

Nie da się nie odnieść wrażenia dużej inspiracji filmem "Efekt motyla". Praktycznie każdy ruch ma swoje konsekwencje w grze, nawet zwykłe podlanie kwiatka w pokoju. Fantastycznie została przedstawiona przyjaźń pomiędzy Max i Chloe. Dziewczyny są zupełnymi przeciwieństwami, ale łącząca ich więź jest nad wyraz niesamowita. Fabularnie gra reprezentuje się równie dobrze, rzekłabym nawet, że takiej tajemniczej i nieco nawet kryminalnej historii nie powstydziła się sama Agatha Christie, która jest sławna ze swoich powieści. Decyzje jakie musimy podejmować w grze są bardzo ciężkie, ponieważ mogą być nawet wyrokiem na czyjąś śmierć. Life is Strange ma dwa zakończenia i naprawdę...jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się przeżywać grę tak bardzo, że na koniec polały się łzy. Najgorsze jest jednak to uczucie, gdy byłam już po napisach końcowych, zaczęłam całą przygodę od nowa i niezależnie co zrobię akcja i tak potoczy się w ten sam sposób. Jedyne do czego mogłabym się przyczepić to synchronizacja ust postaci, ale w morzu tylu zalet nie jest to duży problem. Muzyka natomiast jest wręcz fantastyczna, buduje świetny klimat gry i dobrze postępuje wraz z fabułą. Co do grafiki - nie mogę nazwać Life is Strange brzydką produkcją, ale majstersztykiem też nie. Widać wyraźnie, że skupiono się nad tym by wykonywane zdjęcia wyglądały pięknie, więc postawiono na wyrazisty styl.

Chociaż gier opartych na podejmowaniu decyzji jest mnóstwo, to Life is Strange jest wyjątkowe pod niektórymi względami. Gra ma swoje wady, ale niszczy to całokształtu, który jest na bardzo wysokim poziomie. W swojej historii porusza naprawdę wiele tematów i problemów współczesnej młodzieży. Dlatego mogę polecić ta grę wszystkim fanom kryminałów oraz osobom, które nie boją się dylematów życiowych.

Nie zapomnijcie podzielić się wrażeniami w komentarzu :)